Werk kan op veel manieren worden aangepakt. Uiterste vormen zijn enerzijds improviseren en anderzijds routinematig werken. Tussenvorm is projectmatig werken (en programmamanagement).
Afhankelijk van de helderheid over onder meer het doel, het op te leveren product, het opdrachtgeverschap en de omgeving waarin de opgave zich afspeelt, kan gekozen worden voor de juiste aanpak.
Bij improviseren lopen denken, doen en uitvoeren door elkaar
Improviseren is ‘voor het ogenblik bedenken en inrichten’. Omdat denken en doen door elkaar lopen, is het nauwelijks mogelijk om uitspraken te doen wat voor resultaat/product/deleverable opgeleverd gaat worden of over de uit te voeren werkzaamheden. Deze werkwijze is vooral geschikt bij het oplossen van een probleem of bij het grijpen van een kans. Deze werkwijze is te karakteriseren door: ‘we doen ons best'.
Bij een routine liggen de uitkomsten en de methode bij het begin al vast
Een routine is een ‘geregelde gang van telkens terugkerende bezigheden’. Een routineaanpak ligt het meest voor de hand wanneer een bepaald resultaat meermalen moet worden bereikt voor gelijke klanten, onder gelijkblijvende omstandigheden en met gelijkblijvende middelen. Kenmerkend van routinematig werken is de herhaling. Herhaling van procedures, regels, voorschriften en methoden.
Bij een project richt je de energie op het projectresultaat
Eigenlijk bestaan projecten niet. Het zijn mensen die bepaalde, unieke en resultaatgerichte activiteiten die met beperkte middelen moeten worden uitgevoerd een 'project' noemen. Ze verbinden daaraan de consequentie dat zij andere, nieuwe regels en afspraken maken dan ze gewend zijn. Maar vooral, dat ze op een projectmatige wijze willen en gaan werken.
