Leidinggeven is (voor de meeste mensen) te leren

Leidinggeven is het op basis van persoonlijk contact beïnvloeden van prestaties van anderen. De eeuwenoude vraag is of leidinggeven valt te leren of dat het een aangeboren eigenschap is.

Anders gezegd, moet je een bepaalde persoonlijkheid hebben om leiding te kunnen geven? Met persoonlijkheid wordt dan gedoeld op de som van iemands hoedanigheden eigenschappen en karaktertrekken. Wanneer degene die leidinggeeft vergeleken wordt met een niet leidinggevende medewerker, dan blijkt uit sociaalpsychologisch onderzoek de leidinggevende meer sociaal ingesteld, vertoont hij meer initiatief, duwt hij meer door, bezit hij meer zelfvertrouwen en heeft hij een groter aanpassingsvermogen en een grotere verbale vaardigheid.

In de praktijk blijkt dat veel potentiële leidinggevenden worden geselecteerd en beoordeeld op combinaties van criteria als:

• Inhoudelijk inzicht (inzicht in het werkterrein waarin de organisatie opereert).
• Conceptueel vermogen (het vermogen gebeurtenissen te ordenen).
• Werkelijkheidszin (meningen van feiten kunnen onderscheiden).
• Helikopterkwaliteit (het vermogen om in de dagelijkse stroom van handelingen verbanden te leggen).
• Beoordelingsvermogen (het kunnen en willen bewaken van de voortgang van werkzaamheden en gemaakte afspraken).
• Communicatief vermogen (kunnen luisteren en eigen gedachten onder woorden kunnen brengen).
• Beïnvloedingsvermogen (inspireren van medewerkers en het kunnen en willen beïnvloeden van medewerkers).