Leiders hebben vooral aandacht voor anderen en minder voor zichzelf

Er zal altijd behoefte zijn aan leiderschap in de een of andere vorm. Zo zullen er altijd mensen blijven die, een zekere vorm van, leiderschap nodig hebben.

Ook is volgens veel auteurs de behoefte aan leiderschap natuurlijk (ontvangen en geven), natuurlijk komt vanuit onze biologie. Gelukkig is het niet alleen biologie, het is ook een skill en daarmee ook tot op zekere hoogte leerbaar (Sinek, 2015). 

Over het wat en hoe van leiderschap bestaat geen overeenstemming. Wat we wel weten is dat, los van wie leiderschap uitoefent, er moet van alles op de werkplek geregeld worden en is er werk dat gecoördineerd moet worden. En dat noemen we leiderschap. Er is er geen leiderschaptheorie waar geen kritiek op is. En datzelfde geldt ook voor de definitie van leiderschap. Een veel gebruikte definitie is: Leiderschap is een proces waarbij een individu een groep van individuen beïnvloedt om een gezamenlijk doel te bereiken, (Peter Northouse).

Net als vakgebieden als groepsdynamica en organisatiekunde, is leiderschapkunde (in de woorden van Ben Tiggelaar) het is niet evidence based, maar evidence inspired.