Blauwdrukdenken

Blauwdrukdenken streeft naar het zorgvuldig omschrijven en definiëren van de uitkomst of het resultaat. De weg daar naartoe (wat er moet gebeuren om er te komen) wordt zoveel mogelijk volgens rationele argumenten beredeneerd en gepland. Blauwdrukdenken streeft naar een maximale voorspelbaarheid van de uitkomst. Onderweg kan worden bijgestuurd, teneinde het resultaat te bereiken. Eerst denken, dan doen is het motto. Denken en doen zijn volgtijdelijk aan elkaar gerelateerd.

Men tracht de menselijke irrationaliteit uit te schakelen, omdat die verstorend kan werken. Favoriete interventies zijn:

• Doelen stellen en vastleggen.
• Activiteiten plannen.
• Rationele analyses maken.

De competenties van de veranderaar liggen in het:

• Aandragen van expertkennis, die de rationaliteit ondersteunt.
• Plannen.
• Vasthouden van de doelen.

Aandachtspunten

Het ideaal van blauwdrukdenkers is dat alles maakbaar, planbaar en beheersbaar is. De valkuilen zijn:

• Dat weinig rekening wordt gehouden met irrationele aspecten.
• Dat deze aanpak vrijwel altijd weerstand creëert.
• Dat blauwdrukdenken weinig commitment en betrokkenheid schept.
• (Te veel) ongeduld, haast en hiërarchie.

Blauwdrukdenken heeft dan ook het gevaar van motivatie vernietigende werking in zich.

Benieuwd naar de andere vier zienswijzen binnen het kleurendenken?

• Het behartigen van belangen (machtgerichte-/geeldrukdenken).
• Het zoeken naar de juiste ‘fit’ tussen mens en organisatie (mensgericht-/rooddrukdenken).
• Het vormen van lerende organisaties (lerengericht-/groendrukdenken).
• Spontane evolutie, 'toevallig' veranderen en leren (stroomgericht-/witdrukdenken).

Bron: Caluwé, L.,de en H.Vermaak, Leren veranderen; een handboek voor de veranderkundige. Kluwer Deventer (2006). Morgan, G., Images of organizations, Sage Publications, 1986