Orientation

Het werk “Orientation” is één van de bekendere werken uit de kunstcollectie van TwynstraGudde. Het is een beeld dat allerlei ideeën en emoties oproept, het is een beeld dat opvalt, het is een beeld dat je beweegt. Dat ligt dichtbij de uitdagingen die wij als kunstcommissie zien; onze kunst moet iets vertellen over de mensen die in het bureau werken, over het werk dat we doen en het moet kunst zijn die aansluit bij de buitenwereld en die ons aan het denken zet, ons in beweging zet. “Orientation” slaagt zeker in die opgave.

Wat is het eigenlijk voor beeld? De kunstenaars Groenewoud & Buij noemen het zelf een gesluierde tweeling, ieder een andere kant op kijkend. Het is ergens een “naakt” beeld, een houten geraamte, bekleed met rubberen binnenbanden. En tegelijkertijd is het beeld enorm gekleed; er is verhulling maar er wordt ook een enorme suggestie gewekt. De kunstenaars voegen daaraan toe: “Orientation is geen keuze of uitspraak van ons over een maatschappelijk beladen onderwerp, maar eerder een soort schets van een situatie, als een diagram, een poging om te verhelderen en te bevatten.”

Wat laat het ons zien, wat zien wij erin? Het gaat in ieder geval over buitenkant en binnenkant, over onze vooroordelen. Hoe vaak komen we als adviseur niet iets of iemand tegen waarvan we aan de voorkant (in dit geval letterlijk) al een compleet idee hebben in ons hoofd. Hoe behulpzaam is het dan niet om de vraag te stellen wat er nu achter ons beeld zit? De beelden kennen ook ieder een eigen richting. De één kijkt naar buiten, de ander naar binnen; ze staan daarmee in beweging. Het is een appèl aan ons allemaal om niet opgesloten te raken in wat er binnen speelt, maar ook niet continu naar buiten te gaan zonder aandacht te hebben voor de wereld binnen.

Hoe je ook naar het beeld kijkt, het zet ons in beweging en het zet ons aan het denken over diversiteit. Reden genoeg voor de kunstcommissie om de beelden een prominentere plek in het bureau te geven. Een keuze die niet door iedereen als logisch of prettig wordt ervaren, maar laten we vooral ook daarover nadenken: hoe kan het dat het beeld bij ons oproept wat het oproept? En welk appèl nemen we eruit mee?