TwynstraGudde_60jaa_wit
Werken bij

    Waar wij aan werken

    Met onze adviseurs, managers en opleiders dragen we bij aan duurzame, maatschappelijke veranderingen. Denk aan de energietransitie en de klimaatdoelen, de toekomst van de landbouw, goed onderwijs, passende zorg, oplossingen voor de krapte op de woningmarkt en hoe we het best van A naar B reizen. De uitdagingen zijn groot, maar onze kracht ligt in daadkracht. We laten transities werken.

    Wie we zijn

    Onze adviseurs en managers hebben uiteenlopende expertises en voelen zich verantwoordelijk voor de uitvoering. Duurzaamheid is een integraal onderdeel van onze werkwijze.

    ‘De Refugee Talent Hub brengt werkgevers en vluchtelingen dichter bij elkaar.’

    Jasper Oudshoorn, Adviseur Zorg

    Recente vacatures

    Slimme en duurzame mobiliteit

    Organisatieadviseur Laadinfrastructuur

    Laadinfrastructuur. Waar mobiliteit, logistiek, bouw en energie samenkomen. Het is dé randvoorwaarde om de transitie te maken naar emissieloos vervoer en bouwen. Met als doel om de uitstoot te beperken en om de klimaatdoelen te halen, en zo de wereld voor de volgende generatie goed achter te laten....

    Solliciteer nu
    Zorg

    (Ervaren) Adviseur en Projectmanager Zorghuisvesting

    Wil je werken binnen een dynamisch team waarbij je zowel contact hebt met de publieke als de private sector? Wil je meebouwen aan de verdere uitbreiding van een snelgroeiend team met oog voor een goede werk-privé balans? En heb je affiniteit met bouwrecht, aanbestedingsrecht, ondernemingsrecht of...

    Solliciteer nu

    Interviewreeks Samengaan voor de cliënt: hét verhaal van Levvel specialistische jeugdhulp

    Mariënne Verhoef en Nellieke de Koning besturen samen nu ruim een jaar Levvel. Levvel helpt kinderen, jongeren en (pleeg)gezinnen in lastige situaties weer op weg en biedt alle hulp onder één dak: van opvoedondersteuning tot specialistische jeugdhulp en psychiatrische zorg. De organisatie, voornamelijk actief in de regio Amsterdam, is ontstaan vanuit een fusie tussen Spirit en de Bascule. Mariënne was oorspronkelijk bestuurder van Spirit, een jeugdzorgorganisatie. Nellieke was bestuurder van de Bascule, een GGZ-organisatie. De komende periode spreken wij diverse bestuurders en managers over samenwerken in de zorg. Lees het zesde interview in deze reeks met Mariënne Verhoef en Nellieke de Koning.

    Toegevoegd door Douwe Hatenboer op 1 juli 2021

    Wij spraken Mariënne en Nellieke over de succesfactoren van de fusie en de toenemende roep om samenwerken. Mariënne en Nellieke vulden elkaar steeds aan, waardoor we ervoor gekozen hebben de ‘wij-vorm’ te gebruiken in dit interview, aansluitend bij hun visie.

    Laten we starten met het begrip samenwerken in het algemeen. Hoe kijken jullie naar de toenemende roep om meer samen te werken in de maatschappij?

    Mariënne en Nellieke-profie'Eén van onze kernwaardes is samen. Samen kom je verder voor de cliënten waar wij voor zijn. Tegelijkertijd ervaren wij iedere dag hoe ontzettend ingewikkeld samenwerken is. Wat is samen eigenlijk en waarom doen wij dit?

    Wij kijken naar samenwerken op verschillende manieren. Ten eerste binnen onze eigen organisatie. Wij zijn natuurlijk ontstaan vanuit verschillende bloedgroepen, de Bascule en Spirit. Maar óók daarbinnen zijn er verschillende expertises en verschillende groepen mensen: sommigen werken ambulant, anderen in een voorziening of soms in het ziekenhuis. Dat betekent dus een andere achtergrond, bril, opleiding en daarmee andere perspectieven. Dát beseffen is het belangrijkste rondom samenwerken: jij hebt één perspectief maar er zijn er nog zo veel meer. En wat zit daar dan achter? Waarom en waardoor heb jij dat perspectief?

    Je verplaatsen in de ander is wat ons betreft de start van een samenwerking. Vervolgens zoek je samen waar je aanvullend kunt zijn. Dit is soms tegenstrijdig met de waan van de dag, waarin je snel moet kunnen handelen in een crisissituatie, maar tegelijkertijd ook afstand moet kunnen nemen.

    Alsof dat nog niet ingewikkeld genoeg is, werken wij ook veel samen met onze netwerkpartners. Er zijn gezinssituaties waarin het voor het gezin lastig is de juiste hulp te vinden. Zij ervaren vaak dat ze van de één naar de ander worden gestuurd. Ouders verliezen dan het vertrouwen in de zorgverleners. Levvel gelooft erin dat je sneller dicht bij de gezinnen de juiste hulp moet bieden, om te voorkomen dat kinderen uit huis moeten. Als je daar samen van overtuigd bent, wordt het duidelijk dat je het echt samen moet doen en collega’s en netwerkpartners elkaar goed moeten kunnen vinden.'

    Fuseren voor de cliënt: hét verhaal van Levvel specialistische jeugdhulp

    Is er iets veranderd de afgelopen vijf jaar? Is de roep om samenwerken actueler geworden?

    'Dat is een leuke vraag. De intenties van onze organisatie en de zorg in het algemeen zijn niet per se veranderd. Wij vonden elkaar en andere netwerkpartners, ook voor de fusie, altijd al goed. Wij hadden bijvoorbeeld ook gezamenlijke groepen die we begeleiden. Wat wel bijzonder is, is dat we door de decentralisaties steeds meer tegenover elkaar worden gezet.

    De arrangementen die wij aanboden, pasten niet meer in het inkoopplaatje omdat alles los werd ingekocht. Waar wij voorheen samenwerkten met ‘gesloten beurs’ zijn wij door de financiële druk en verantwoordingsplicht minder flexibel geworden. De inkoper wilde weten wat bij de Bascule en wat bij Spirit ingekocht moest worden. Dat betekende dat we de gezamenlijke producten weer los moesten halen. Voor je het weet kom je zo tegenover elkaar te staan.

    Vanuit de maatschappij is er een toenemende onrust ontstaan over de zorg, mede omdat er een aantal zaken, zoals rondom wachttijden, aan het licht zijn gekomen. Dat maakt dat samenwerken nu anders gezien wordt en er een vergrootglas op staat. Tegelijkertijd wordt er onderschat aan hoeveel regels en wetten wij moeten voldoen. Tijdens een maanden durende aanbesteding mag je elkaar bijvoorbeeld niet actief opzoeken en informatie delen. Dat is soms best lastig als je intensief wilt samenwerken.'

    Dat brengt ons dan ook bij het thema fusie. Is dit een reden geweest voor jullie om te fuseren?

    'De belangrijkste succesfactor vonden wij beiden de focus op vernieuwing. Wij waren allebei voorlopers in het veld en dat wilden wij vasthouden. Wij werken voor gezinnen die op verschillende fronten hulp nodig hebben. Daar hoort bij dat je steeds creatief blijft nadenken over de juiste oplossing. Dat doen we door het bedenken van zowel nieuwe concepten als het werken met andere domeinen en nieuwe partners.

    Soms zijn die vernieuwingen ook spannend. Wij zijn de fusie gestart vanuit de overtuiging dat als wij ambulant goed werk leveren, opnames verkorten en daarmee de kliniek uiteindelijk grotendeels leeg komt te staan, dat wij dan het beste voor de gezinnen hebben gedaan. Dat is waar wij voor staan. Een dergelijke filosofie leidt in ons stelsel van marktwerking wel tot een verlies aan omzet én tot leegstand van vastgoed. Wij hebben intern veel gesprekken met medewerkers gevoerd: betekent dat niet ons faillissement? Op een dergelijk moment vinden wij het belangrijk onze rug recht te houden, pro-actief aan te geven dat wij het zien aankomen en gaan we op zoek naar oplossingen. Daarbij vragen wij ook hulp aan anderen, zoals financiers.

    Een tweede succesfactor is de relatie, of simpel gezegd, dat wij het gewoon goed met elkaar kunnen vinden. Wij hebben dezelfde visie, maar vanuit een ander perspectief. Daarin zijn we heel aanvullend op elkaar.'

    Hoe ging het proces verder? Werd de bestuurlijke fusie ook snel omarmd door medewerkers?

    'De naam Levvel viel meteen goed, dat was een prettige start. Wij vinden het ook prima om als Levvel zijnde niet direct één nieuwe identiteit te moeten creëren. Het bouwen van een gezamenlijke basis is belangrijk, maar het behouden van eigen culturen ook. Dat waren er ook niet twee, maar misschien wel twintig.
    Medewerkers hebben deze rijkdom aan culturen steeds meer omarmd. Daar zijn we hartstikke blij mee. Wij hebben al die perspectieven namelijk ook steeds weer nodig om de vraagstukken van gezinnen te doorgronden.

    In het proces van fuseren hebben juristen ons veelvuldig gewezen op de snelheid van integreren en de daarbij horende risico’s. Op een bepaald moment was het proces stoppen en ontvlechten gewoon niet meer mogelijk. Wij hebben goed naar de juristen geluisterd en daarin ook onze eigen afwegingen gemaakt. Wat bovenaan stond voor ons was om vanuit visie te vertrekken en niet vanuit details. Juist dan kom je ver!

    Ten tijde van de bestuurlijk fusie hebben wij de beide directieteams volledig samengevoegd en echt aandacht besteed aan de teamvorming. Juist door samen te werken kon geleerd worden. Een mooi voorbeeld voor alle medewerkers!'

    Dit klinkt als een succesverhaal. Wat waren de belangrijkste hobbels in het proces en wat kunnen anderen daarvan leren?

    'Natuurlijk zijn er hobbels voorbij gekomen, maar het proces voelde een beetje als ‘hink, stap, sprong’. Er kwamen steeds weer nieuwe hobbels op ons pad. Door de vaart erin te houden, blijft er energie om door te gaan. Een goed fusieproces was in onze ervaring eigenlijk zoals fietsen: als je te langzaam gaat, dan val je om. Hou je vaart dan neem je de hobbels in de weg ook goed.

    Een belangrijke speler in onze fusie was een platform met jongeren en (pleeg)ouders. In een overleg werden wij aangesproken over het feit dat er twee aanmeldpunten waren. Zij geven dan aan dat wij toch één organisatie gingen worden en dat ook juist voor de kinderen en jeugdigen wilden zijn? Hoezo was één punt nog niet geregeld? Dit was achteraf een prachtig moment in het proces. De realisatie dat iedereen sneller wilde dan dat wij konden. Op dat moment zorg je ervoor dat de vaart erin gehouden wordt.'

    Wat zouden jullie organisaties willen meegeven die ook nadenken over een fusie?

    'Start met een ‘klik’ op uitgangspunten en waarden: wat doet ertoe voor jou in het leven en in de zorg? Maar ook: waar doen wij het voor? In ons geval voor jongeren, (pleeg)ouders en kinderen. Zorgen dat je je niet te veel met jezelf bezig houdt, maar altijd deze focus in het achterhoofd hebt. En ga dan vervolgens met onderschatting op stap (natuurlijk met een knipoog) want als je alle risico’s breed uitmeet dan kom je nergens. Een paar zaken die daarnaast geholpen hebben is de Raad van Toezicht die snel tot één Raad van Toezicht werd benoemd. Daarnaast was er ook een tijdelijke ondernemingsraad voor het fusieproces, waar uiteindelijk alles in werd besproken en de ‘oude ondernemingsraden’ al snel niet meer gebruikt werden.

    Tot slot doen wij ook als bestuurders nog steeds veel samen, met name ingewikkelde klussen. Wij doen dit om juist de beide perspectieven te blijven horen. Het uitdragen van die cultuur: elkaar helpen, sorry kunnen zeggen en lol kunnen maken, dat is enorm waardevol.'

    Hét Samenwerkingsmagazine voor de zorg

    Download magazine Samenwerken in de ZorgAlle tien interviews met diverse bestuurders en beleidmakers vind je gebundeld terug in ons Samenwerkingsmagazine.

    Wil je verder van gedachte wisselen over samenwerken in de zorg? We praten er met plezier een half uurtje met je over in een eerste digitale kennismaking.

    Neem contact op met

    Alle mensen

    Neem contact op met

    Alle mensen